Met zijn Derde Symfonie schiep Ludwig van Beethoven niet alleen een muzikale meesterwerk, maar legde hij ook de basis voor de grote klassiek-romantische werken van deze soort. De vierdelige, in totaal ongeveer vijftig minuten durende symfonie, met de naam Eroica, overschreed niet alleen formeel alle tot dan toe bestaande dimensies. Alleen het eerste deel komt overeen met de totale lengte van een symfonie van Mozart of Haydn. Voor het eerst vond bovendien een treurmars zijn weg in een symfonie. Uit dit werk, dat onder de indruk van de Franse Revolutie ontstond, spreken vooral passie, verdriet en vrolijkheid. Beethoven zou oorspronkelijk zijn Derde Symfonie naar de Franse consul Napoleon "Bonaparte" hebben willen vernoemen, die hij tijdelijk vereerde. Echter, de teleurgestelde componist zou deze gedachte na Napoleon's zelfkroning in 1804 snel hebben verworpen en de titel woedend van de omslag hebben verwijderd. In de titel van de eerste Londense partiturenuitgave uit 1809 wordt gesproken over een onbekende held of over een "groot mens" (Sinfonia Eroica composta per celebrare la morte d'un Eroe of later per festeggiare il sovvenire di un grand'uomo); waarmee de "heldenkwestie" ondanks talrijke speculaties tot op de dag van vandaag niet duidelijk is opgelost. Een geheim is echter niet dat Beethoven zelf de Eroica beschouwde als zijn belangrijkste symfonie. PROGRAMM Ludwig van Beethoven Symfonie Nr. 3 Es-groot op. 55 ("Eroica") Alle data